Real Doll [nc : Part IV]
>> Friday, November 20, 2009
.
.
.
“อ๊ะ...ยุนโฮอา....” เรียวลิ้นที่เลียยอดอกอยู่แทบจะเปลี่ยนเป็นกัดเมื่อได้ยินเสียงครางหวานเรียกชื่อตนเอง ยุนโฮขยับตัวขึ้นไปประกบปิดปากอิ่มอีกรอบอย่างรุนแรง มือขวาสอดไปรั้งต้นคอปรับองศาให้แนบชิดยิ่งขึ้น ร่างกายที่ร้อนขึ้นทุกขณะยิ่งพาให้ความคิดของเขาหยุดอยู่กับร่างตรงหน้าเพียงอย่างเดียว ลิ้นแข็งกวาดไปทั่วโพรงร้อน ละริมฝีปากออกมาเล็กน้อยก่อนจะบดเบียดมันลงไปอีกรอบจนน้ำใสเริ่มไหลออกมาจนเกิดเสียงน่าอายที่แม้จะเป็นเสียงเบาๆ แต่เมื่ออยู่ในห้องที่เงียบสนิท...แม้แต่เสียงเข็มตกที่พื้นก็ยังได้ยิน
มือร้อนลากลงไปถึงขอบกางเกงแล้วเร่งปลดมันออกไปพร้อมกับชั้นในตัวบาง สองมือจับขาเรียวแหวกออกก่อนจะแทรกตัวเข้าไปตรงกลาง ยุนโฮถอนริมฝีปากออกพลางหอบเบาๆก่อนจะไล้ริมฝีปากไปทั่วใบหน้าสวยที่ขึ้นสีแดงระเรื่อพลางเลื่อนมือไปสัมผัสเบาบนส่วนอ่อนไหวจนเจ้าตุ๊กตาเซนซิทีฟครางไม่หยุด มือหยาบไล้ไปทางด้านหลัง กดคลึงเบาๆไปบริเวณปากทางร้อนระอุ
“อาาา... อ๊ะ..ยุน...อะ..อ๊าาาา” เสียงหวีดร้องดังขึ้นทันทีที่นิ้วยาวสอดแทรกเข้าไปในช่องทางแคบจนสุดทั้งสามนิ้ว ขยับกระทุ้งมันเข้าไปสองสามทีพร้อมกับกระซิบแผ่วเบา
“เสียงของต้นแบบนายเนี่ย... หวานดีเนอะ” ก่อนจะกดจูบเบาๆลงบนริมฝีปากอิ่มพร้อมกับถอนนิ้วออกมาเพื่อปลดกางเกงแสล็คขายาวรวมทั้งอาภรณ์ชิ้นสุดท้ายออกไปไว้ข้างเตียง เหลือไว้เพียงเสื้อเชิ้ตสีขาวสะอาดที่ดูเหมือนเจ้าตัวจะขี้เกียจถอด ยุนโฮยันตัวขึ้นเพื่อละจากใบหน้ามาที่ส่วนกลางร่างกายแทน มือหนาจับแก่นกายแข็งขืนสอดเข้าไปในช่องทางรักสีหวานที่รัวตอดทันทีจนต้องกัดฟันแน่นก่อนจะกดแช่คาไว้สักพักแล้วขยับกระแทกเข้าไปอย่างต่อเนื่องทันที
ร่างกายที่สอดประสานกันอยู่ตอนนี้ดูจะเป็นเรื่องที่สุขสมจนละออกจากความคิดไม่ได้ แต่น่าแปลกที่ในความคิดของเขากลับมีเพียงเสียงหวาน ร้องเรียกชื่อของเขาไม่หยุด
...เพียงแค่อยากได้ยิน...
สองมือจับเรียวขาขาวยกขึ้นจนช่องทางร้อนระอุถูกเปิดออกกว้างมากยิ่งขึ้น เสียงทุ้มครางต่ำอย่างพึงพอใจขณะสอดย้ำกายเข้าไปจนสุดถี่รัว สัมผัสที่เสียดสีกับผิวร้อนทำเอาแทบคลั่ง น้ำกามสีขาวขุ่นเริ่มปริ่มออกมาทุกครั้งที่กระแทกเข้าจนล้นออกมาภายนอกเมื่อถอนกายออก
เสียงหวีดร้องยิ่งดังขึ้นทุกครั้งราวจะขาดใจ ยิ่งส่วนนั้นขยายขึ้นมากเท่าไหร่ ช่องทางคับแคบก็ยิ่งบีบตัวถี่มากเท่านั้น แม้มันจะเป็นแค่โปรแกรมที่ถูกตั้งไว้แต่ก็อดจะคิดไปไม่ได้ว่าให้ความรู้สึกราวของจริง เสียงเนื้อเสียดสีกันดังขึ้นเพราะความชื้นแฉะภายใน ผสมเข้ากับเสียงหอบปนครางจนแทบจะแยกกันไม่ออก
“อื้ออ อ๊ะอ๊าาาา..ยุน...ฮ๊ะ...อ๊า...” ปากหยักพรมจูบลงบนผิวใสตามโครงหน้าขณะสอดกายเข้าถี่ยิบ รู้สึกถึงแรงรัดตรงส่วนล่างจนเริ่มปวดหนึบที่ส่วนกลางร่างกายอย่างรุนแรง ยุนโฮเร่งจังหวะให้เร็วยิ่งขึ้นตามความต้องการของตนเอง กระแทกเข้าไปแรงจนร่างบางไถลขึ้นไปเล็กน้อยแม้จะมีหมอนนุ่มหนุนอยู่ และอาจเพราะความมัวเมาในรสกามจนแทบไม่รู้ตัว... เสียงทุ้มครางเรียกออกมาแผ่วเบา....
“...แจจุงอา.......” ยิ่งได้เรียกออกมาก็ยิ่งเริ่มครางออกมาเป็นชื่อนั้นไม่หยุด ราวกับในมโนภาพมีเพียงคนคนนี้เท่านั้น คนๆเดียวที่เขาคิดถึง... และมันคงไม่ใช่ตุ๊กตาเป็นแน่
ร่างกายที่เรียกร้องมากขึ้นทุกขณะจนเจ้าตัวเริ่มกัดฟันแน่นกับความสุขสมที่แทบล้นทะลัก แก่นกายเสียดสีเข้ากับผนังร้อนถี่รัวจนเพิ่มอุณหภูมิให้ร่างกายจนขับเหงื่อออกมาเป็นจำนวนมากทั้งๆที่อุณหภูมิห้องเย็นอย่างปกติ ยิ่งรับรู้ได้ว่าใกล้มากเท่าไหร่ มือหนาก็เลื่อนไปจับที่ไหล่มนทั้งสองข้างไว้แน่นราวจะไม่ให้เขยื้อนขึ้นไปอีกตามแรงกระแทกที่สวนขึ้น
ร่างสูงขยับแทรกกายเข้าไปแรงๆอีกสามสี่ทีก่อนจะอัดฉีดน้ำใคร่เข้าไปจนเอ่อล้นออกมาเล็กน้อยเนื่องจากปากทางที่ยังคงถูกปิดอยู่พร้อมกับเสียงหวานที่หวีดร้องเป็นครั้งสุดท้าย ยุนโฮหอบเบาๆพลางค่อยๆถอนแก่นกายออกจากช่องทางแคบที่น้ำขาวขุ่นทะลักออกมาแทบจะทันที ตาคมจ้องมองไปยังใบหน้าสวยหวานที่ยังคงปรือตามองก่อนจะโน้มเข้าไปชิงความหอมหวานทันที ลิ้นร้อนแทรกตัวเข้าไปช้าๆ ค่อยๆควานไปทั่วอย่างไม่เร่งรีบแล้วถอนออกมากดจูบไปที่มุมปากเบาๆ
[click to continue reading]
0 comments:
Post a Comment